που εχάθεις;
Δυσεύρετο σε κάναν του ανθρώπου οι ψυχές.
Πάνε τα ρομαντικά
τα όμορφα τα κρίνα.
Με άσεμνες σε γεμίσανε
του κόσμου οι ματιές.
Πού 'ναι τα απογεύματα,
τα έναστρα τα βραδιά.
Πού 'ναι τα φιλιά,
τα βλέμματα τα χαμηλά.
Πού' ναι του κορμιού
η ανήσυχη πορφύρα.
Τα σκιρτήματα,
το χτύπημα της καρδιάς.
Πού' ναι τα άγρυπνα τα μάτια.
Οι σκέψεις,
οι λέξεις
το όνειρο,
η κομμένη ανάσα στο βοριά.
Που πήγατε;
Γιατί φύγατε;
και είναι φτωχό το πλαίσιο
δίχως λυτρωμό.
Φαίη Σουρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου