Η αγάπη στα χρόνια του covid,
Η αγάπη και ο έρωτας σιγοσβήνουν μέρα με την μέρα όσο η τεχνολογία αντικαθιστά τις διαπροσωπικές σχέσεις,
έγιναν όλα από ένα αληθινό και αγέρωχο αίσθημα σε μία προσωρινή και εφήμερη σχέση, ξεχάσαμε τι σημαίνει να
ερωτευόμαστε με πάθος και να αγαπάμε αληθινά, η οθόνη πια έγινε η εύκολη λύση στο να βρούμε έναν νέο σύντροφο
αντί να χτίσουμε όμως τα αισθήματα μας προτιμούμε να βρούμε την τύχη μας σε κάποιον άγνωστο γιατί είναι πιο εύκολο.
Πλέον γίναμε 'αλλεργικοί' στην επικοινωνία, σταματήσαμε να χαιρόμαστε τις μικρές και φευγαλέες στιγμές της ζωής
όλα έγιναν μια άχρωμη και άμορφη ανάμνηση, πλέον δεν αναλογιζόμαστε το μέλλον μας αλλά αντιγράφουμε τυφλά
ζωές άλλων επειδή ψάχνουμε να βρούμε μια επιβεβαίωση οτι είμαστε αρεστοί, η κοινωνία απαρτίζεται από εμάς
που αφήσαμε να μας καταπλακώσει η ρουτίνα, κάναμε το χρήμα το σημαντικότερο αγαθό της ζωής μας και όχι τις
στιγμές, τα αισθήματα ή την αγάπη.
Μας ανάγκασαν σιγά σιγά να κλειστούμε στον εαυτό μας, να γίνουμε δυσπρόσιτοι και δύσπιστοι απέναντι στους συνανθρώπους μας,
να αρχίσουμε να βλέπουμε μόνο το κακό, σταματήσαμε να εκτιμούμε το καλό επειδή ένα αόρατο κακό μας στοιχειώνει.
Φτιάξαμε ένα χαμογελαστό προσωπείο που μπήκε για να κρύψει το πόσο "σπασμένοι" και μόνοι νοιώθουμε
από αυτή την αποξένωση, αλλά αντί να φροντίσουμε για εμάς κοιτάμε να είμαστε αρεστοί στην κοινωνία προσπαθώντας να ταιριάξουμε
με την μάζα για να νοιώσουμε καλά , ακολουθώντας έναν τρόπο ζωής που αν είχαμε θάρρος θα απαρνούμασταν αλλά αντίθετα επιλέγουμε
να δεχτούμε. Σε όλα αυτά η ψυχή μας δοκιμάζεται με τον covid , πλέον το προσωπείο κρύφτηκε πίσω από μια πραγματική μάσκα
η ψυχή μας γέμισε κι άλλο φόβο, αρχίσαμε να κοιτούμε πιο διστακτικά όλους τους ανθρώπους γύρω μας, φοβισμένοι και μόνοι λίγο
λίγο κλεινόμαστε στον εαυτό μας, πως μπορείς να αγαπήσεις αν δεν μπορείς ούτε να μιλήσεις σε κάποιον επειδή σε φοβάται ;;;
Οι τέσσερεις τοίχοι που μας περιβάλλουν γίνονται το κελί του σώματος και της ψυχής μας αν εμείς τους δούμε έτσι.
Έτσι μας δίνεται ένα δώρο μέσα στον τρόμο, κλεισμένοι και απομονωμένοι μας δίνεται η ευκαιρία να αναλογιστούμε, να ψάξουμε,
να βρούμε το ποιοι είμαστε πραγματικά και επιτέλους να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, γιατί ποιος μπορεί να αγαπήσει αληθινά
αν δεν γνωρίζει τι σημαίνει αγάπη, πως να αγαπήσεις έναν άνθρωπο όταν δεν έχεις αγαπήσει τον εαυτό σου, πως να αγαπήσεις
όταν μέσα σου η ψυχή σου είναι μαυρισμένη από την ένταση της καθημερινότητάς , τα προβλήματα και το άγχος. Αγάπησε τον
εαυτό σου, αγάπησε τους ανθρώπους δίπλα σου, δείξε το καλό και τότε ακόμα και αν δεν σ’ αγαπήσουν εσύ θα είσαι χαρούμενος
γιατί η αγάπη πηγάζει από εμάς και είναι στο χέρι μας να την κρατήσουμε ζωντανή.
Ρομαντικός Ιππότης 🌹
