Τρίτη 24 Ιουλίου 2018

Ένα και το αυτό

Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα αντικείμενα και την τροφή μας, μας δείχνουν και τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τους ανθρώπους. Να γιατί η κοινωνία μας έχει τόσα πολλά σκουπίδια γιατί δεν σεβόμαστε τα προϊόντα όπως δεν σεβόμαστε τους ανθρώπους. Ποτήρια της μιας χρήσης, ανθρωποι της μιας βραδιάς,  μόλις χαλάσει κάτι το πετάμε, μόλις χαλάσει μια σχέση πάμε για την επόμενη, ψάχνουμε αντικείμενα που θα κάνουν εύκολη τη ζωή μας και ανθρώπους που επιδερμικά θα μας αγγίζουν, τίποτα ουσιαστικό δεν μας μένει. Μόλις κόψουμε το ψωμί και μπαγιατέψει δε σκεφτόμαστε να δώσουμε σε κάποιο ζωντανό λίγη τροφή, γιατί ο άνθρωπος είναι εγωιστής και δεν βλέπει πέρα από τις ανάγκες του, δεν σκεφτήκαμε ότι οι φλούδες, οι ρίζες και ότι άλλο μένει καθαρίζοντας κάποιο φρούτο ή οπωροκηπευτικό είναι τροφή για ένα άλλο ζώο, μα κατευθείαν το πετάμε στα απόβλητα, τόσα ζώα υποφέρουν όμως ο άνθρωπος είναι πάνω από όλα, όπως δεν σκεφτόμαστε πόσοι άνθρωποι πεινάνε, μας ενδιαφέρει μόνο ο μικροκοσμός μας και ο εγωιστής εαυτός μας. Βλέπουμε άψυχα τα πράγματα χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό που κρατάς σου προσφέρει κάτι και θα πρέπει και συ να δώσεις, έστω λίγο σεβασμό σ' αυτό. Δεν βλέπουμε τον κόσμο σφαιρικά για αυτό και αισθανόμαστε αδύναμοι και μόνοι. Δεν είμαστε εμείς και όλα τα άλλα , είμαστε εμείς μαζί με όλα τα άλλα που υπάρχουν στον πλανήτη, ορυκτά, ζώα, φυτά υλικά και  άυλα ένα και το αυτό. Ένα!

Φαίη Σουρή

Καμμένη γη

Αχ! πατρίδα μου
Καίγονται τα παιδιά σου
τα νιάτα και τα γηρατιά σου

Αχ! Ελλάδα μου
Μες τη θλίψη ντυμένη
Φτώχεια , στάχτη και αίμα
Στη θάλασσα ριγμένη

Αχ! Χέρι πικρό
Πως μπορείς και στέκεις
Τόσες φωνές που πήρες
Την οργή Του πως θ' αντέξεις

Αχ! Έλληνα
συγγενής σου είναι ο πόνος
Πρόσφερε μάτια και γη
Παλεύοντας με το χρόνο

Αχ! Ώρα κακία
Αδέρφια ας σταθούμε
Σε κάθε έναν που απόψε ζητεί
Ολόψυχα ας δωθούμε!

Φαίη Σουρή

Βούληση!

Ήταν τόσο δυνατό αυτό το βλέμμα, που χάθηκα μέσα στη θάλασσα του φόβου σου. Ήθελα μονάχα να σου πω όλα καλά θα πάνε, όμως πάγωσε το αίμα στις φλέβες μου και το στομάχι έγινε κόμπος. Τίποτα δεν είπα, μονάχα προσπάθησα να κάνω ένα μορφασμό, κάτι σαν γέλιο. Στο βάθος ήξερες όμως την αλήθεια και γω φοβόμουν... έσκυψα τα μάτια και άφησα τη στιγμή να γλυστρήσει μέσα από τα χέρια μου. Γιατί γίνεται πάντα έτσι, γιατί ο φόβος να είναι τα δεσμά του ανθρώπου. Ποιός δαίμονας έσπειρε στα κεφάλια μας αυτό το αναρριχόμενο φυτό του φόβου και παραλύει τη δύναμη μας. Α όχι πια φώναξα μέσα μου. Σήκωσα τα μάτια μου και προς έκπληξη όλων σε φίλησα. Πάγωσες... Για τους άλλους ούτε που θυμάμαι, ούτε που νοιάστηκα. Σου χαμογέλασα και γύρισα την πλάτη προς την έξοδο. Δεν ήταν το φίλι το θέμα ήταν ότι για μια στιγμή και μόνο απάντησα στο φόβο... Βούληση! Και το αναρριχόμενο φυτό από τότε άρχισε να κόβεται, μέχρι να βρω τη ρίζα και να την ξεριζώσω. Όσο για σένα, ήξερα ότι δε θα κάνεις κίνηση γιατί όσο και να με θες το αναρριχόμενο φυτό σου ακόμα δε σ' αφήνει, δεν μπορείς να φανταστείς μια εικόνα χωρίς αυτό, σε έχει καταπιεί τόσο πολύ που πιστεύεις ότι φόβος και άνθρωπος είναι ένα. Θα θυμάσαι όμως αυτό το φίλι, αυτή τη στιγμή που βγήκα από τη θάλασσα σου χωρίς να βρέχτω... Και συ όσο και αν ψάξεις τι ήταν αυτό το φιλί ποτέ σου δε θα βρεις την απάντηση γιατί το ερώτημα δεν είναι γιατί σε φίλησα αλλά που βρήκα τη δύναμη να το κάνω. Βούληση!

Φαίη Σουρή

Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Σπάστε τη συνήθεια

Κάποιες φορές αισθάνομαι ότι μου μάθανε λάθος πράγματα, ότι ο κόσμος προσπαθεί και κατάφερε να περάσει πολλές λάθος συμπεριφορές ως σωστές. Δεν είχα δυνατότητα επιλογής τότε που ήμουν μικρή μα τώρα αισθάνομαι τις ψυχές των ανθρώπων να ζουν μέσα στην κατάθλιψη και συλλογίζομαι ποια είναι τα λάθος πράγματα που κάνουμε. Ως φωνή λοιπόν σας εξορκίζω μην πράττετε χωρίς σκέψη πολλά από όσα θεωρείτε αυτονόητα μπορεί να είναι ένα μεγάλο λάθος. Έχω σαν γνώμονα τούτο, ότι με κάνει να αισθάνομαι άνθρωπος δεν είναι λάθος. Μα δε λέω έτσι έχουν τα πράγματα, όχι ρωτάω γιατί τα πράγματα είναι έτσι, γιατί τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν αλλιώς.  Πολεμάω τον εαυτό μου, τη συνήθεια που με θέλει καταθληπτική. Και αν δε βρω τίποτα το ότι πολέμησα είναι για μένα τα πάντα. Για αυτό ως φωνή σας μιλώ σπάστε τη συνήθεια γιατί μας σκότωσαν πριν ακόμα γεννηθουμε.

Φαίη Σουρή

Φορτίο

Τα χείλη δεν θα σου ψιθυρίσουν
μα η καρδιά καράβι σαν είναι έρχεται σε σένα γεμάτη συναισθήματα. Η καρδιά σιγομουρμουρίζει τα ανείπωτα λόγια. Καθώς κοιμάσαι αμέριμνος εκείνη σε σκεπάζει όνειρα, σε αγκαλιάζει έρωτα, σε χαϊδεύει υποσχέσεις. Εκείνη έχει τη δική της θέληση, τη δική της πυγμή και τη δική της αγάπη. Αν λοιπόν κοιμάσαι ίσως ακούσεις το καράβι που αγκυροβόλει γεμάτη με φορτίο στην αγάπη της. Ακους μάτια μου στην αγάπη της!

~Φαίη Σουρή~

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2018

Αισιοδοξία

Σου έχω πει πολλές φορές ότι η αισιοδοξία είναι δύναμη και πως ο αισιόδοξος άνθρωπος είναι αυτός που δε στέκεται στο να βλέπει την πέτρα, αλλά ψάχνει τον τρόπο που θα τη μετακινήσει. Αν δεν είσαι λοιπόν αισιόδοξος, ήρθε η ώρα να προσπαθήσεις γι' αυτό. Γιατί η αισιοδοξία είναι μια κατάκτηση. Δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, όμως με το να βλέπεις παντού μόνο τα αρνητικά μένεις μονίμως στο ίδιο σημείο. Προσπάθησε φίλε μου να δεις λίγο πιο πέρα από το πρόβλημα και εκεί που υπήρχαν μόνο μαύρο με λίγη προσπάθεια θα δεις και το άσπρο. Γίνε αισιόδοξος, γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Φαίη Σουρή

Καλοκαίρι

Το καλοκαίρι εξ ορισμού σημαίνει καλός καιρός και ο καλός καιρός είναι συνυφασμένος με τον ήλιο. Χρειάζεται επομένως να συνειδητοποιήσουμε πόσο τυχερή χώρα είμαστε και πόσο καλό καιρό έχουμε. Γιατί ο ήλιος μας φτιάχνει τη διάθεση, και η καλή διάθεση μας ομορφαίνει και η ομορφιά μας βοηθάει να έχουμε αυτοπεποίθηση και η αυτοπεποίθηση μας οδηγεί στο κέντρο του στόχου μας. Να λοιπόν πως κάτι καθημερινό μπορεί να γίνει η απαρχή μας για νίκη, το σημαντικό είναι να καταλάβεις ότι ο καλός καιρός βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο που επιθυμεί να βλέπει τον ήλιο ως μια ευκαιρία και όχι ως κάτι δεδομένο.

Φαίη Σουρή