Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Πόσο αλλάξαμε

Είναι τόσο περίεργο όταν κοιτάς στο παρελθόν σου
να δεις ποιος ήσουν τότε
και αυτό που αντικρίζεις πια στον καθρέφτη είναι τόσο ξένο...
πόσο μας άλλαξαν άνθρωποι και καταστάσεις άραγε?

~Ρομαντικός Ιππότης~


Βρείτε μας στο Instagram
https://instagram.com/ekfrasoupsiximou/

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Να δω τα μάτια σου

Να δω τα μάτια σου.
Μόνο τα μάτια σου
και τα λόγια είναι περιττά.
Εκεί μέσα είναι όλα όσα θέλω να δω,
ότι θέλω να ακούσω.


~Αγκνες Κ.~



Επισκεφθείτε τη σελίδα μας στο Facebook
https://m.facebook.com/profile.php?id=265214043663314&refid=17

Δεν με νοιάζει

Δε με νοιάζει  λίγο ή  πολύ ή  πόσο ..
Με νοιάζει ότι αισθάνθηκα 
Δεν με νοιάζει  που αρμενίζει  το βλέμμα σου 
Εγώ να σε χαζεύω θέλω 
Δε με  νοιάζει  που άθελά σου τσακίζεις  τα όνειρά μου για εμάς
Εγώ θα κάνω και άλλα ..και άλλα
Σταμάτα το χρόνο εδώ ... σε ικετεύω  
Ξέρω  θα πονέσω ..το ξέρω καλά 
Αλλά δε με νοιάζει 
Εγώ  μόνο να κοιμάμαι στην αγκαλιά σου θέλω ,θέλω να 'μάστε ένα  
Εγώ και εσύ ένα 
Εκεί κλείσε με ..εκεί 
και τίποτα άλλο δε με νοιάζει πια ...


~Modus viventi~


Βρείτε μας στο Pinterest
https://gr.pinterest.com/fisouri2014/
Επισκεφθείτε το κανάλι μας στο YouTube

Οκτώβρης

Μα αυτόν που είχα φανταστεί
χάθηκε όπως εκείνη η βροχή.
Ζει σε μια άλλη εποχή
σε κάποιου Οκτώβρη την αυγή.


~Αγκνες Κ.~

Βρείτε μας στο Twitter
https://twitter.com/ekfrasouciximou

Σαν τον κλέφτη

Σαν τον κλέφτη έφυγες το πρωί.
Σαν τον κλέφτη,
μα το άρωμα σου ήταν ακόμα εκεί.


~Αγκνες Κ.~



Βρείτε μας στο instagram
https://instagram.com/ekfrasoupsiximou/

Λείπεις

Λείπεις...
και μαζί με σένα και η ασφάλεια! Δεν είναι ωραίος ετούτος ο κόσμος της ανασφάλειας!
Οι σκέψεις δεν τιθασεύονται, και αυτές λείπουν από το κορμί μου... και είναι άδειο αυτό το σώμα δίχως σκέψεις!
Και το αίσθημα με εγκατέλειψε... και είναι άγευστες, άχρωμες οι μέρες χωρίς συναίσθημα!
Και το αύριο... ξέχασε να έρθει...
και είναι ανούσιο το τώρα!!!
Λείπεις...
και μαζί με σένα λείπουν τα πάντα... Όλα ήρθαν κοντά σου... μόνο εγώ... μόνο εγώ έμεινα μακριά!


~Φαίη Σουρή~


Βρείτε μας στο instagram
https://instagram.com/ekfrasoupsiximou/

... για αυτό είναι τα όνειρα

Με την φαντασία σου μπορείς να χτίσεις και να διαλύσεις  συνάμα έναν κόσμο φανταστικό, δικό σου .. όπως εσύ τον θες. 
Για αυτό τα όνειρα μου απόψε  είναι γλυκά ...
Γιατί φαντάζομαι  εμάς 
Να κάνουμε έρωτα 
Και αυτή τη στιγμή δε βρίσκω  κάτι πιο σπουδαίο και ουσιαστικό  πέρα από αυτό .
Όνειρα γλυκά λοιπόν έρωτα μου


~Modus viventi~


Βρείτε μας στο Twitter
https://twitter.com/ekfrasouciximou

Σαν μωρό

Σαν ένα μωρό που όλος του ο κόσμος
είναι το στήθος της μάνας
που του δίνει γάλα και το κρατάει στη ζωή.
Έτσι ένιωθα στην αγκαλιά σου.


~Αγκνες Κ.~


Βρείτε μας στο Pinterest
https://gr.pinterest.com/fisouri2014/

Μάτια μου

Μυσταγωγικές οι ματιές σου...
Αχ!οι ματιές σου...
 που τις σκορπά στο άνεμο...
και τα δικά μου μάτια μάταια ψάχνουν να ανταμώσουν τα δικά σου...
Μου φτάνει μόνο που η μορφή σου  πλημμυρίζει με έρωτα τα μάτια μου...
Αχ! μάτια μου...
άγομαι και φέρομαι μες τις κόρες των ματιών σου...
Ιχνηλατώ το βλέμμα σου...
την κίνηση των βλεφάρων σου...
Κοχλάζει ο έρωτας σαν με κοιτάς...
και περισσεύει η όραση σα δε σε βλέπει...
Αχ!μάτια μου.


~Φαίη Σουρή~


Επισκεφθείτε τη σελίδα μας στο Facebook
https://m.facebook.com/profile.php?id=265214043663314&refid=17

Τίποτα



Το βάρος των λέξεων μετριέται στα χτυποκάρδια 
και είναι τρομακτικό πολύ  πως σε ένα "τίποτα " χωρούν του κόσμου οι λέξεις όλες 
Και σβήνω και γράφω και πάλι απ την αρχή  γιατί δε ξέρω  αν υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν  
Το πως φωτίζεται ο κόσμος  μου όλος  σε ένα σου χαμόγελο
Τον κόμπο αυτό που νιώθω κάθε φορά που πρόκειται να σε συναντήσω 
Πώς αισθάνομαι κάθε φορά  που με κοιτάς  με αυτό το βλέμμα  το λίγο χαμένο -λίγο ερωτικό 
Η ακόμα πως αισθάνομαι σε ένα σου άγγιγμα  τρυφερό 
Άγγιγμα ψυχής ..μοναδικό 
Οπότε τίποτα 
Αν ήξερα λίγα μονάχα από αυτά τα "τίποτα " σου 
Θα ήσουν τα πάντα μου


~Modus viventi~


Νυχτερινός άνεμος

Σε κάθε μου ανάσα είσαι μέσα της εσύ γλυκέ μου νυχτερινέ άνεμε... Απαλός μα και αγέρωχος να αγγίζεις το πρόσωπό μου και να γεμίζεις το κενό μέσα μου με κάτι καινούριο και ικανό να με κρατήσει στην ζωή....  Μοναδικέ μου εσύ γλυκέ άνεμε, κάθε βράδυ σε περιμένω ανυπόμονα να έρθεις... Κάθε βράδυ θέλω να σε νοιώθω δίπλα μου... Χαίρομαι που υπάρχεις μα πάνω από αυτό .... 
Σ'αγαπώ!


~Ρομαντικός Ιππότης~



Βρείτε μας στο instagram
https://instagram.com/ekfrasoupsiximou/

Στις ερωτογενής περιοχές του νου

Στις απύθμενες αισθήσεις
στις αβυσαλαίες αναζητήσεις
στις κατακόμβες του μυαλού
στις ερωτογενής περιοχές του νου

Στην ανάσα της πρώτης Νιότης
Στις απαγορεύσεις της ανθρωπότης
στους φόβους που γεννιούνται
στις έλξεις που δεν ξεχνιούνται

Στα χείλη που δε ξεδιψούν
και στα στήθη που μαρτυρούν
τον έρωτα τον ανεκπλήρωτο
τα έτη χάσμα αγεφύρωτο...

~Φαίη Σουρή ~

Αθήνα

Eίναι συνήθεια που την έχω από μικρός
να ακούω Κρίνα τέλη κάθε Αύγουστου μήνα...
και να μου λείπει αυτή η σκύλα
από την κόλαση η πόλη-πόρνη που ονομάζεται Αθήνα.
~Ιδιάζων Ποιητής~
Βρείτε μας στο instagram
https://instagram.com/ekfrasoupsiximou/

Μέχρι

Ο χρόνος σαν να σταματά. Τίποτα δεν επιτρέπει να συμβεί, μέχρι το χέρι σου να ακουμπήσει το στήθος μου και τα χείλη σου το μέτωπό μου.

~Αγκνες Κ.~

Σαν

Σαν μια υπέροχη μητέρα, σαν ένας σοφός δάσκαλος, σαν ένας πραγματικός σύντροφος με δίδαξες σωστά. Μου δίδαξες την ελευθερία με οδήγησες στο φως. Μετάγγισες στο αίμα μου το αίμα σου. Τώρα είμαι εδώ, για να σου επιστρέψω ότι υπέροχο μου έδωσες τότε. Έτοιμη να απολαύσω μαζί σου αυτήν την υπεροχή θάλασσα.

~Αγκνες Κ.~

Η αγάπη είναι παντοτινή

Πες με ρομαντική. Εγώ θα σου πω πως γεννηθήκαμε στην ίδια εποχή. Η αγάπη δεν είναι λάθος. Η αγάπη είναι παντοτινή.

~Αγκνες Κ.

Τρίτη 18 Αυγούστου 2015

Η απουσία σου, απουσία μου

Μόνο ως ένα μικρό θάνατο μπορώ να το αντιληφθώ, βρίσκομαι σε μια πλήρη ακινησία,αν γίνεται και μπορούσα ούτε τα βλέφαρα μου δε θα ήθελα να κουνήσω...γ' αυτό κ ας μην έχω ύπνο,επιμένω τα μάτια μου να έχω κλειστά. Δυσφορώ,δεν μου αρέσει,δε μπορώ να το παλέψω...μούδιασμα έχει επέλθει σε όλες μου τις αισθήσεις. Ανατρέχω στη μνήμη μου,ζητώ βοήθεια από μια εικόνα να πάρω κίνητρο,τίποτα... Ο  εγκέφαλος μου δεν ανταποκρίνεται, ακινησία πλήρη... για ώρες,ούτε και μπορώ να τις μετρήσω. Ένα απαλό αεράκι φυσάει, για λίγο σα να κινούμαι μαζί του, για λίγο σα να ταρακουνάει αυτή τη θλίψη που έχει έρθει και έχει καθίσει πάνω μου...τίποτα ξανά...πλήρη ακινησία ...η απουσία σου,απουσία μου στο παρόν, βουβή βουή θανάτου, παραδίνομαι σ'αυτο, καμία αντίσταση, βυθίζομαι ολότελα σε μια παγωμένη θλίψη. Παραδίνομαι στη νύχτα. Κρύβω στο πέπλο της το μικρό μου θάνατο. Αναθέτω τις ελπίδες μου στις πρώτες ηλιαχτίδες του θεού Ήλιου, με αγωνία περιμένω να δω να λιώνει την παγωμένη μου θλίψη, να φωτίσει το Νου μου και να δώσει ξανά φλόγα σε ότι ονομάζουμε ψυχή και μας δίνει ζωή, η απουσία σου,απουσία μου στο παρόν...βουβή βουή θανάτου, βουλιάζω σ' αυτό μη έχοντας δύναμη να αντισταθώ, όχι ούτε εσύ μπορείς πια να διώξεις αυτή τη θλίψη. Εναποθέτω τις ελπίδες μου στο θεό Ήλιο. Στο ξημέρωμα της καινούργιας μέρας,που εσύ θα είσαι απών και εγώ θα στέκομαι δυνατή στο δικό μου παρών. Και  γι' αυτό όλο και βουλιάζω και δεν ανησυχώ. Μήτε και βιάζομαι.

~Αγκνες Κ.~

Κάποιου φθινοπώρου πρωί

Κρατώντας με τόσο σφιχτά, σα να ήταν η τελευταία μας φορά. Πόσο σ' αγάπησα εκεί κάποιου φθινοπώρου πρωί, σε ένα παγκάκι παγωμένο ενώ γύρω έπεφτε βροχή.

~Αγκνες Κ.~

Ο χρόνος

Ο χρόνος είναι η ζυγαριά των ανθρώπων
Τον βάφτισαν "γιατρό" για όλες τις βαθιά χαραγμένες  μας πληγές.
Έγω  τον λέω αρρώστια
Μας τρώει λίγο λίγο και σαπίζει τα σώθικά μας
"Αν είχα έρθει λίγο πιο νωρίς ;"
"Αν γύρναγα τον χρόνο πίσω ;"
"Ένα λεπτό μόνο άκου με "
Είναι όμως η μόνη ζωντανή απόδειξη της μίζερης  ύπαρξης μας
Ο χρόνος
Ποιος τον εφηύρε ;
Τι είναι ο χρόνος ;

~Modus viventi~

Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

Μη μ' αγαπάς

Στιβάζονται οι λέξεις
σε ψυχές με σκέψεις
που κρατούν στο βράδυ
του έρωτα τα πάθη

Αγγίζονται τα σώματα
σε άψυχα στρώματα
να δώσω στο στεγνό κορμί σου
του έρωτα φιλί σου

Μην μ' αγαπάς αν δεν αντέχεις
μη μου γέννας ότι δεν έχεις
μην βολευτείς μαζί μου
μη σπέρνεις την καταστροφή μου

Και τρέχουν να προλάβουν
τίποτα όμως δεν θα καταλάβουν
να χύνεσαι στα ζόρια
να αγαπάς χωρίς εφόδια

Μην μ' αγαπάς αν δεν αντέχεις
μη μου γέννας ότι δεν έχεις
μην βολευτείς μαζί μου
μη σπέρνεις την καταστροφή μου

~Φαίη Σουρή~

Σιωπή

Κι όταν τα φώτα θα κλείσουν κανείς ποτέ δε θα είναι ξανά ίδιος... Θα 'χει ο καθένας κάτι να πει, κάτι... κάτι που το φως δε του το επιτρέπει... Σφαγιάζεται η αγάπη τα βραδιά... Βαραίνει η ανάσα του τέρατος καθώς χαράζει επάνω σου γραμμές... και συ σιωπή... και γω σιωπή... Μια σιωπή ικανή να γκρεμίσει τους πάντες... Μια σιωπή που κραυγάζει τα μυστικά της σε όσους είναι έτοιμοι να τα δεχτούν! σουτ... σιωπή παντού!

~Φαίη Σουρή~

Το ποταμάκι

Μέσα σε αυτή τη τρέλα και αυτή την παράνοια μόνο εσυ μπορείς να με σωσεις... Τα πάντα γύρω μου μοιάζουν σαν ένα πυκνό, πράσινο και φουντωτό δάσος.. Γεμάτο ζωή και κινδύνους .... Και μέσα σε αυτό το απέραντο δάσος είσαι εσύ το ποταμάκι με το κρυστάλλινο και πεντακάθαρο καταγάλανο νερό που με σώζει από αυτή την παράνοια.... Όταν το ακολουθώ πάντα θα με οδηγεί έξω από το δάσος ... Εγώ όμως ποτέ δεν ξεχνώ αυτό το ποταμάκι που με έσωσε και πάντα θα είναι στην καρδιά μου...

~Ρομαντικός Ιππότης~

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015

Αλλαγή

Γιατί να θεωρήσω τον κόσμο τούτο δίκαιο;γιατί να θεωρήσω πως υπάρχει ένα θεϊκό σχέδιο για όλους και για όλα;γιατί να πιστεύω σε μια μετενσωμάτωση που κανείς δε την έχει ζήσει;γιατί να έχω ελπίδες πως ότι δε συμβεί στο τώρα θα συμβεί στο μετά;μια πλάνη μου μοιάζουν όλα αυτά...για να πέφτω πιο ήσυχη για ύπνο...για να μην αγωνίζομαι,για να μην σκέπτομαι για να μην διεκδικώ,σήμερα. Τίποτα δεν αλλάζει έτσι, ούτε εγώ, ούτε τίποτα γύρω μου...έτσι απλά ποτίζουμε όπιο το πνεύμα.ξεκινά τώρα,τούτη τη στιγμή,τούτη η στιγμή είναι η κατάλληλη για να φέρω, να φέρεις την αλλαγή... 

γκνες κ.~


Φως ένα ταξίδι μακρινό

Χάρηκε η ψυχή μου που υπάρχεις, φως δως μου την ανάγκη να κερδίσω. Ένα ταξίδι μακριά μας να σε πάω , πού να γείρω να μπορώ να σε μυρίσω; Είναι το χάδι του ήλιου ζωτικό, πώς να κάνεις τη λατρεία σου σοφία; Πολλά γιατί στην άκρη ξεχασμένα , ένα πολλά στο μέλλον τριγυρίζει.Πώς να ξέρεις ότι ζεις πραγματικά.Τι είναι αυτό που σε κάνει να πονάς. Στα μαβιά της θάλασσας νερά, αγέρωχη τρυφερή μορφή που τελικά νικά.

 ~Ελπίδα Δημητρίου~


Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

Το σύνολο

Αν προσπερνάς στη μέρα σου εκείνα τα μικρά πράγματα που δίνουν χρώμα και χαρά στη στιγμή είναι σχεδόν απίθανο ακόμα και θαύμα αν συμβεί μπροστά σου να το αναγνωρίσεις. Μια γουλιά νερό, όταν δίψας τόσο πολύ, μια φέτα ζεστό ψωμί το πρωί, μια αυλή ανθισμένη που γεμίζει άρωμα το δρόμο σου, ένα χαμόγελο,μια καλημέρα,ένας καλός φίλος,ένα ποτήρι κρασί,ένα  βιβλίο. Και είναι μεγάλος και μακρύς ο κατάλογος,είναι τόσα πολλά αυτά που δίνουν χρώμα και χαρά στη στιγμή... μην τα προσπερνάς το σύνολο τους είναι το θαύμα που περιμένεις.

~Αγκνες Κ.~

Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

κοιτάς ψιλά και θαυμάζεις

Είσαι σίγουρος πως αυτή είναι η αλήθεια , πως δεν κοιμάσαι αγκαλιά με παραμύθια; Είσαι σίγουρος πως πετάς ψηλά , πως δεν είναι ο πήχης σου αρκετά χαμηλά;Θες να νομίζεις πως μιλάς με το Θεό, μήπως ψυχολογικά είσαι νεκρός;Κοιτάς ψηλά και θαυμάζεις

~Ελπίδα Δημητρίου~

Το κουτί της Πανδώρας

Την ανάγκη του ανθρώπου να πονά, ποιός θέλει τελικά να τη χωνέψει.
Σαν ασπίδα μπαίνει πάντα η καρδιά το μοιραίο τέλος μη μπορώντας να αντέξει.

Επαινώντας πάντα το μυαλό, στριμωγμένες αναμνήσεις στης Πανδώρας το κουτί, γενναίος όποιος μπορεί να το ανοίξει...

Πικραμένος όποιος ζει συμβατικά, των εσχάτων των καιρών μας είναι η αλήθεια.
Άγγελος κάθεται ψηλά, αδυνατώντας τα φτερά του να χτυπήσει.

Ζαλισμένη η νεράιδα απο χαρά το θάνατο έχει τόσο αγαπήσει.
Όπως καιρό έχει καταλάβει πια, η ευτυχία ένα χαμόγελο έχει ήδη σχηματίσει.

~Ελπίδα Δημητρίου~

Ίσως

Και ήρθαν αυτές οι καταραμένες ώρες και στιγμές που με έκαναν να ξανασκεφτώ τις αποφάσεις μου...

Άρχισα να ξανασκέφτομαι ένα "ίσως" ή ένα "τι θα είχε γίνει αν" και κάπως έτσι σκέφτομαι υποθετικά σενάρια τα οποία μπορεί να είχαν γίνει "αν" είχα αποφασίσει κάτι άλλο...

Προσεκτικές ή απρόσεκτες αποφάσεις... Δεν έχει σημασία... Όλες αρχίζουν μια μια να αμφισβητούνται ... Έστω και για λίγο...

Κι όμως εγώ ο ανόητος συνεχίζω να το σκέφτομαι... Αντί απλά να ευχαριστώ τον εαυτό μου που τις πήρε είτε ήταν σωστές είτε ήταν λάθος...αλλά αυτές με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα... Οπότε δεν έχω το δικαίωμα να μετανιώνω κάτι ουτοπικό που μόνο στο μυαλό μου μπόρεσε να υπάρξει...

~Ρομαντικός Ιππότης~

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

Είσαι αληθινή;

Κοιτάω το πρόσωπό σου και αναρωτιέμαι
αν όντως ότι έψαχνα το βρήκα σε σένα...
Είσαι πράγματι μια όαση
ή μια ακόμα οφθαλμαπάτη....
Μόνο όταν φτάσω κοντά στην καρδιά σου
θα καταλάβω αν πράγματι είσαι αληθινή...

~Ρομαντικός Ιππότης~
Βρείτε μας στο Instagram
https://instagram.com/ekfrasoupsiximou/
Επισκεφθείτε το κανάλι μας στο YouTube

Κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές

Ένα νόμισμα έχει δύο πλευρές κάθε φορά που το πετάμε στον αέρα δε θα έρχεται πάντα αυτό που περιμένουμε, έτσι και στη ζωή μην περιμένεις πάντα να έρχονται όλα μονόπλευρα...

~Ρομαντικός Ιππότης~

Η ευχή μου

Θυμάμαι η ευχή μου ήταν να βρω την πραγματική αγάπη,  η ευτυχία θα ήταν κάθε φορά που θα χρειαζόμουν δύο χέρια να με κρατήσουν και να με αγκαλιάσουν να είναι εκεί για εμένα χωρίς να τους το ζητησω, όπως και εγώ θα είμαι εκεί για αυτά.... Θα ήθελα μια αγκαλιά που δε θα τελείωνε ποτέ,  από ένα και μοναδικό άτομο που όταν στα μάτια το αντικρίζω και το κοιτώ θα του λέω σ'αγαπώ...

~Ρομαντικός Ιππότης~

Ηλιοβασίλεμα

Ίσως κάποιες φορές να προτιμούμε να ζούμε στον πόνο ακόμα και όταν έχει περάσει.... κάποιες φορές εμείς δεν τον αφήνουμε να φύγει και συνεχίζουμε να τον κρατάμε  ζωντανό μέσα μας ίσως γιατί πιστεύουμε σε μια εξιλέωση.... Ίσως γιατί δε θέλουμε να ξέρουμε...η ίσως γιατί δε θέλουμε να σβηστούν οι ωραίες στιγμές σαν ένα ηλιοβασίλεμα που αργά αργά βυθίζεται στο σκοτάδι...
                                                                     

                                                             ~Ρομαντικός Ιππότης~

Εκφράσου ψυχή μου
Εμπιστευθείτε το κανάλι μας στο Youtoube
 https://www.youtube.com/channel/UC3kplD70JSvByDUzzSmGRdQ

Αυτόχειρες

Πολλές φορές ο φόβος γίνεται ταυτόχρονα ασπίδα και σπαθί για να κρυφτούν απο πίσω τα πραγματικά μας αισθήματα τα οποία αντικαθίστανται απο οργή γιατί έτσι πιστεύουμε ότι προστατευόμαστε ενώ η αλήθεια είναι πως κάνουμε τον ίδιο μας τον εαυτό πιο ευάλωτο και γινόμαστε εμείς οι αυτόχειρες...

~Ρομαντικός Ιππότης~

Ξαφνικά

Και ύστερα ήρθες εσύ, ξαφνικά,απρόσμενα,ακάλεστα...δε σε περίμενα,δε σε ήθελα δεν επιθυμούσα τίποτα...δεν το κατάλαβες,δεν το επιδίωξες,δεν το επιθυμούσες...και δε στο είπα ποτέ...δεν σου είπα πόσο πολύ με άγγιξες...πόσο κοντά μου σε ένιωσα...Και έγιναν όλα απλά,φυσικά... και μια μέρα έφυγες ξαφνικά...τίποτα δεν βλέπω ίδιο πια...

~Αγκνες Κ.~

Εμπόριο

Η ουσία βρίσκεται σε όλα αυτά που είσαι... σε όλα αυτά που ονειρεύεσαι και σε όλα όσα κάνεις για να πετύχεις! Κάποια εμπορεύονται τη ζωή και κάποιοι την ανταλλάσσουν... Το εμπόριο έχει πολλούς κανόνες η ανταλλαγή μόνον έναν... Δίνεις-παίρνεις!Μπορεί να δώσεις αγάπη και να πάρεις πόνο... Το θέμα είναι ότι τη ζεις αυτή τη ριμάδα τη ζωή... Την μαθαίνεις... και έχει τόσα πολλά μαθήματα να σου δώσει που το εμπόριο κάποιων αδυνατεί να τα αγοράσει!

~Φαίη Σουρή~

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Να λέμε ο ένας στον άλλο σ' αγαπω

Του ποτού η ζάλη σαν του κρασιού την γλυκιά αιθάλη, μια απαλή αίσθηση, ζεστή ... Γλυκιά μέθη της καρδιάς έρωτα γεμάτη....  και εμείς ανήμποροι να αντισταθούμε σε αυτό, λέμε ο ένας στον άλλο σ'αγαπώ...

~Ρομαντικός Ιππότης~

Θα πληγωθώ αμέτρητες φορές

Δε θα πληγωθώ αρκετές φορές αλλά αμέτρητες ... Ξέρεις γιατί? Γιατί πάντα θα πιστεύω πως ένας άνθρωπος θα κάνει τη διαφορά και θα μου αποδείξει πως για μια φορά στην ζωή μου επέλεξα σωστά και βρήκα την αληθινή αγάπη...

~Ρομαντικός Ιππότης~

Τελικά σε νικά

Χάρηκε η ψυχή μου
που υπάρχεις, φως δως μου
την ανάγκη να κερδίσω.
Ένα ταξίδι μακριά μας
να σε πάω ,
πού να γείρω
να μπορώ να σε μυρίσω;
Είναι το χάδι του ήλιου ζωτικό,
πώς να κάνεις τη λατρεία σου σοφία;
Πολλά γιατί στην άκρη ξεχασμένα, ένα πολλά στο μέλλον τριγυρίζει.
Πώς να ξέρεις οτι ζεις πραγματικά.
Τι είναι αυτό που σε κάνει να πονάς.
Στα μαβιά της θάλασσας νερά, αγέρωχη τρυφερή μορφή
που τελικά νικά.

~Ελπίδα Δημητρίου~

Μάτια που ερμητικά είναι κλειστά

Έχει ο άνθρωπος την ανάγκη να κρυφτεί,
μια σπρωξιά στο Χάρο να δώσει ,
στον πάτο του πηγαδιού να χαθεί για να μπορέσει να ξανανιώσει.

Το νόημα έχει παντελώς χαθεί,
φωτογραφικό άλμπουμ η ζωή μας. Όπως φυσάει ο άνεμος μας παίρνει,
περνάει ο χρόνος σκληρός και φεύγει.

Είναι η ελπίδα ξυράφι που πονάει, όποιος αντέξει στα χέρια την κρατάει.

Το πνεύμα ανάστημα
σηκώνει,
σύριζα τα πόδια του έχουν κοπεί
μα αυτό επιμένει.
Τι και αν η αγάπη για τα πάντα έχει χαθεί,
τη σημαντικότητά της κανείς δεν καταλαβαίνει.

Θα σε κάνουν να νιώσεις τα λεφτά;
Τα κενά σου θαρρείς πως θα γεμίσεις;
Οτι έχω απλόχερα στο δίνω
την απόγνωση έτσι θα γνωρίσεις.

Δώσε αξία σε οτι αγνοείς,
την αγάπη για να αγγίξεις.
Μάτια που ερμητικά είναι κλειστά βρες κλειδί να τα ανοίξεις.

~Ελπιδα Δημητριου~