Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Μάτια που ερμητικά είναι κλειστά

Έχει ο άνθρωπος την ανάγκη να κρυφτεί,
μια σπρωξιά στο Χάρο να δώσει ,
στον πάτο του πηγαδιού να χαθεί για να μπορέσει να ξανανιώσει.

Το νόημα έχει παντελώς χαθεί,
φωτογραφικό άλμπουμ η ζωή μας. Όπως φυσάει ο άνεμος μας παίρνει,
περνάει ο χρόνος σκληρός και φεύγει.

Είναι η ελπίδα ξυράφι που πονάει, όποιος αντέξει στα χέρια την κρατάει.

Το πνεύμα ανάστημα
σηκώνει,
σύριζα τα πόδια του έχουν κοπεί
μα αυτό επιμένει.
Τι και αν η αγάπη για τα πάντα έχει χαθεί,
τη σημαντικότητά της κανείς δεν καταλαβαίνει.

Θα σε κάνουν να νιώσεις τα λεφτά;
Τα κενά σου θαρρείς πως θα γεμίσεις;
Οτι έχω απλόχερα στο δίνω
την απόγνωση έτσι θα γνωρίσεις.

Δώσε αξία σε οτι αγνοείς,
την αγάπη για να αγγίξεις.
Μάτια που ερμητικά είναι κλειστά βρες κλειδί να τα ανοίξεις.

~Ελπιδα Δημητριου~

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου