Τετάρτη 12 Ιουλίου 2023

Δεν γεννηθήκαμε χρυσόψαρα

Δες τον κόσμο που τρέχει, που φεύγει και επιστρέφει. Ζούμε μέσα σε μια γυάλα, σαν ψάρια που τριγυρνούν άσκοπα, δίχως συνείδηση της ύπαρξης μας, κολυμπάμε σε νερά βρώμικα, σε σκέψεις λερωμένες.
Και άμα κάπου κάπου ένα κύμα μας αγκαλιάσει μέσα στα στήθια του παραξενευομαστε. Θεωρούμε το φως αλλιώτικο, τη λάμψη φωτιά στα μάτια και το διώχνουμε. Δεν γεννηθήκαμε χρυσόψαρα μα να που δεν το μάθαμε ακόμα.

Φαίη Σουρή

Τρίτη 8 Μαρτίου 2022

Η γυναικεία φύση

Η γυναικεία φύση είναι ένα υπέροχο δώρο σε όλες εμάς που μέσα από την ψυχοσύνθεση μας ανακαλύπτουμε καθημερινά πόσο δύναμη κρύβει η υπόσταση μιας γυναίκας. Το αιώνιο θηλυκό πρότυπο, μια ευγενείς εικόνα προσφοράς και αγάπης, ειρήνης και γαλήνης. Μια θάλασσα γεμάτη θησαυρούς που μάχεται σε ένα ανώτερο επίπεδο με ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, με ένα χάδι, μια κουβέντα, μια μικρή αν θέλεις κίνηση που όμως μέσα της κρύβει μια γενναία ψυχή. Οπότε μην κοιτάς τα ήρεμα κύματα που απαλά γλύφουν τα ογκώδη βράχια, γιατί είναι η υπομονή που δίνει σχήμα στην άμορφη μάζα και την μεταμορφώνει με την επιμονή της και την πίστη ότι μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχει κάτι όμορφο που μόνο μια γυναίκα μπορεί να το αναδείξει.

Φαίη Σουρή

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022

Κατασαρκα στον έρωτα

Λίγες ήταν οι στιγμές μας μα πολύ το ονείρεμα. Χαλκευα στις πιο βαθιές μου επιθυμίες αγάπη για σένα. Και σε φιλούσα και σ' αγκάλιαζα με τη σκέψη και την καρδιά. 

Πουλιά είναι τα λόγια και χάνονται. Πριν χαθούν χτίζουν παλάτια πάνω στην άμμο. Κόκκο κόκκο μάζευα τα βλέμματα και τα κεντούσα τη νύχτα. Άφηνα όμως ένα αστέρι να σου κράτα συντροφιά. 

Η έρημος είναι πολύ πυκνή και μπορεί να χαθούμε για αυτό έριξα τα δάκρυα μου να γίνουν όαση στων χειλιών σου τη ζέση. 

Δεν το κατάλαβες ποτέ μα το χάραγμα ήθελα να έρθει για τα δύο σου μάτια. Δε στο είπα ποτέ πως τη νύχτα έμπαινα κρυφά στο δωμάτιο σου και κοιμόμασταν γυμνοί . 

Και είναι πολλά αυτά που σιώπησαν μα είναι το ονείρεμα μια βάρκα που σε ταξιδεύει κατασαρκα στον έρωτα.

Φαίη Σουρή

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2022

Η φύση του Δέντρου

Μια μέρα έφτασε η άνοιξη και το μικρό πουλί γύρισε και πάλι στο μεγάλο δάσος. Προς έκπληξη του το Δέντρο δεν ήταν εκεί. Η καρδιά του σκίρτησε δυνατά. Κούνησε τα μικρά του φτερά με μανία σαν να ήθελε να παλέψει με τον άνεμο. Ξάφνου αντίκρισε το σκίουρο που πάντα κούρνιαζε μέσα στο εσωτερικό του Δέντρου.
-Σκιουρε πες μου σε παρακαλώ, που είναι το Δέντρο;
-Έφυγε.
-Μα δεν μπορεί ένα δέντρο να φύγει.
- Εσύ δε φεύγεις κάθε χειμώνα;
- Εμένα είναι η φύση μου Πάντα να φεύγω.
- Ίσως η φύση του Δέντρου δεν ήταν Πάντα να σε περιμένει.

Φαίη Σουρή

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2021

Που γεννιούνται οι σκέψεις;

Εκεί ψιλά στους άγραφους τόπους
εκεί ψιλά στα απέραντα της γης 
ρώτησα το φεγγάρι
που γεννιούνται οι σκέψεις 
και 'κείνο γέλασε
και μου έδειξε ευθύς

Πήρε ένα βιολί 
και το βάλε στον ώμο 
και μου είπε 
αυτό από μόνο του δεν έχει 
μήτε φωνή 
μήτε πόνο

Ύστερα έβγαλε το δοξάρι 
για να το κεντήσει 
στης νύχτας το ξημέρωμα 
γίνονται οι ωραιότερος εξομολογήσεις

Είδες μου είπε το φεγγάρι 
το σώμα είναι χωρίς ουσία 
αν το πνεύμα δεν του δώσει 
μια νέα πνοή 
μια νέα ευκαιρία

Εκεί συχνάζουν οι σκέψεις 
εκεί που το δοξάρι ερωτοτροπεί με το βιολί 
και αν ψάχνεις μονάχα ύλη 
τίποτα από τις φευγαλέες αναμνήσεις 
δε θα βρεις

Σκιές της μέρας 
η αλήθεια της μιας ζωής 
όσο οι σκέψεις γεννούν ονείρατα
το δοξάρι είναι το χέρι της ψυχής

Έχεις χίλια καλά 
μα κανέναν δεν είναι δικό σου 
μόνο με το βιολί 
δεν θα μάθεις
μόνο με το δοξάρι 
δεν θα ταξιδέψεις
θέλεις μια αιώνια ένωση  
για να γεννηθούν οι σκέψεις

Φαίη Σουρή

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2021

Η ευαισθησία είναι ένα περιβόλι

Το άτομα που μας απογειώνει, μπορεί και να μας προσγειώσει απότομα. Ο έρωτας που νιώθεις για κάποιον μπορεί την ίδια στιγμή να σε γιατρέψει ή να σε πληγώσει βαθιά. Και έχω πολλές φορές γελάσει εκεί που ήθελα να βάλω τα κλάματα. Η ευαισθησία είναι ένα περιβόλι ανθισμένο που αν κάποιος το ανακαλύψει μπορεί να το προστατεύσει ή να το καταστρέψει. Μα έτσι είναι η αγάπη, ένας πόλεμος!

Φαίη Σουρή

Η αγάπη είναι θεραπεία

Άκου μικρή και πρόσεχε, πρόσεχε πολύ να μην μπερδευτείς και όταν κάποιος σου μιλάει για τα ελαττώματα σου εσύ να νομίζεις ότι δε σ' αγαπάει. Πρόσεχε μικρή γιατί πολλοί μπερδεύουν την αγάπη με την αποδοχή του εαυτού και είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Όταν αγαπάς κάποιον φυσικά και τον αποδέχεσαι όπως είναι αλλά του μιλάς ξεκάθαρα τόσο για την ομορφιά του όσο και για τα αγκάθια που έχει. Θα έχεις υπομονή στα άσχημα και έρωτα για τα όμορφα. Όταν αγαπάς κάποιον δεν τον κολακεύεις γιατί έτσι μένει στάσιμος,δεν τον υποβιβάζεις γιατί έτσι μπαίνει πιο βαθιά στη γη, αντίθετα είσαι ειλικρινής και εστιάζεις στα θετικά στοιχεία του, δίνοντας του χρόνο να σβήσει τις πληγές του και να γίνει ακόμα πιο όμορφος από πριν. Η αγάπη μικρή ξεκινάει από την ανάγκη του άλλου να βρει το κέντρο του, την αυθεντικότητα του εαυτού του. Για να μπορείς να ξεχωρίζεις τα πράγματα μικρή μου άκου,το άτομο που σε κάνει να αισθάνεσαι υγιείς κοντά του και όμορφα ακόμα και όταν σου μιλάει για τα ελαττώματα σου να ξέρεις σ' αγαπάει. Το λέω αυτό γιατί η αγάπη είναι θεραπεία, η καλύτερη θεραπεία για τον άνθρωπο!

Φαίη Σουρή

Άγραφος νόμος

Υπάρχει ένας νόμος άγραφος αλλά και αδιαπέραστος. Ο τύραννος που αναλαμβάνει την εξουσία να θέλει και άλλη εξουσία, να θέλει τόσο πολύ να εξουσιάζει που η απληστία να γίνεται δεύτερη του φύση. Και ακριβώς είναι η απληστία που θα τον κάνει να νομίζει ότι έχει τους πάντες και τα πάντα υπό έλεγχο, να πιστεύει ότι έχει κάνει όλους τους υπολογισμούς σωστά και υπέρ του. Έτσι που κάποια μέρα κάποιος θα ξυπνήσει και θα φύγει από την επιρροή του τυράννου και θα γίνει αυτό γιατί η ψυχή υπερβαίνει τους ανθρώπινους νόμους. Μα ο τύραννος θα αυτοθαυμάζεται γιατί η απληστία δεν θα τον αφήνει να δει τίποτε πέρα από το εγώ του. Έχω εμπιστοσύνη στους άγραφους νόμους του κόσμου ετούτου. Τα πάντα ρει και τίποτα δεν ελέγχεται. 

Φαίη Σουρή

Γίνε ο ίδιος πουλί

Οι άνθρωποι αρέσκονται να βλέπουν το πουλί να πετάει, αλλά δεν κάνουν προσπάθεια να ανοίξουν τα δικά τους φτερά. Προσπαθούν να φυλακίσουν το πουλί που κέρδισε τη ζωή, αντί να κερδίσουν την δική τους ζωή. Ο κάθε άνθρωπος έχει φτερά κρυμμένα μέσα του, φόρεσε νεαρέ μου τα φτερά του Παντός & άνοιξε τις φτερούγες σου. Μην κοιτάς να φυλακίσεις ένα πουλί που δεν σου ανήκει. Γίνε ο ίδιος πουλί & θα είσαι για πάντα πουλί σε αυτόν & τον άλλον κόσμο.

Φαίη Σουρή

Αυτόχειρας

Η αυτοχειρία είναι ενα απόλυτα εγωιστικό 
και εγωκεντρικό συναίσθημα με μια λέξη : εγώ...

Πόσους ανθρώπους αφήνεις πίσω σου μέσα στη θλίψη

πως στερείς την ζωή που σου δίνεται απλόχερα όταν άλλοι μοχθούν για μια ανάσα, για 1 δευτερόλεπο ακόμα...

ένα προνόμιο το οποίο θεώρησες οτι σου δόθηκε αλλά η πραγματικότητα είναι οτι η ανθρωπότητα στερήθηκε ....εσένα...

τι μπορούσες να καταφέρεις και το άφησες χωρίς να προσπαθήσεις... έπεσες θύμα του σκοτεινού αρπακτικού που λέγετε κατάθλιψη και το άφησες να σε κατασπαράξει αντί να πολεμίσεις

Οι πληγές θα επουλώνονταν και θα γινόντουσαν ουλές που θα έφερες με περηφάνια πάνω σου , ως απόδειξη των μαχών που έδωσες...

Αλλά ο φόβος νίκησε... και ύστερα σιωπή ... σκοτάδι...

Ρομαντικός Ιππότης

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2021

Το νυχτολούλουδο

Μια ηλιόλουστη μέρα,στην πιο ηλιόλουστη χώρας ένας κηπουρός έφερε ένα παράξενο σπόρο που του τον έδωσε ένας ξάδερφος,που του τον έδωσε ο παππούς του,που του τον έδωσε μια θεία πριν χρόνια,που της τον είχε δώσει μια φίλη κλπ... 

Ο κηπουρός αφού έξυσε λίγο το κεφάλι του & επεξεργάστηκε το σπόρο,τον έχωσε με βία μεσα στο χώμα,τον σκέπασε,το πότισε & σταμάτησε να του δίνει αξία.

Ο σπόρος αρχικά ήταν φοβισμένος από τις βίαιες κινήσεις του κηπουρού.Μετά από λίγο όμως που το νερό το αγκάλιασε & το χώμα το ζέστανε βολεύτηκε για τα καλά & άρχισε να κοιμάται. 

Σαν ο καιρός πέρασε, το σποράκι μεγάλωνε & τότε κάτι τρομερό συμβεί.Το χώμα,το χώμα βρισκόταν από κάτω & όχι από πάνω.Βλέπετε είχε έρθει η ώρα ο σπόρος να ανθίσει.  

Ο κηπουρός πήγε κοντά το μύρισε,το έπιασε,το κοίταξε με το ένα μάτι, μετά & μετά τα δύο μα τίποτα.Αυτός ο σπόρος δεν είχε τίποτα να δώσει. Όλα τα λουλούδια στο παρτέρι του Κηπουρού ήταν αλλιώτικα.Αυτό εδώ δεν έμοιαζε με κανένα.Ο κηπουρός δεν σκοτίστηκε & πολύ,το πότισε & συνέχισε παρακάτω.

Οι μέρες πέρασαν & ο μικρός σπόρος έγινε ένας θάμνος χωρίς κανένα λουλούδι πάνω του.Ο κηπουρός είχε αρχίσει να πιστεύει ότι ήταν άδικος κόπος να έχεις θάμνο χωρίς λουλούδια.

Τα άλλα λουλούδια του παρτεριού συχνά κουτσομπόλευαν το θάμνο γιατί ήταν άσχημος,έπιανε πολύ χώρο & ήταν αντικοινωνικός.Από την άλλη ο μικρός σπόρος δεν ήταν ότι δεν είχε όρεξη για κουβέντα αλλά ήταν πολύ υπναράς & όταν ξυπνούσε όλα τα λουλούδια είχαν κλειστεί μέσα.Η στεναχώρια & η μοναξιά βάδιζαν στο πλευρό του σπόρου που ευχόταν μια μέρα να γίνει σαν τα άλλα λουλούδια.

Η κόρη του κηπουρού ξύπνησε ένα βράδυ & το είδε.Ναι!ο θάμος είχε βγάλει ένα πανέμορφο ανθό που μοσχομύριζε.Ήταν ένα κατακόκκινο λουλούδι σε σχήμα χωνί που αντανακλούσε το φεγγάρι & τα άστρα.Ξύπνησε τον κηπουρό ο οποίος δεν πίστευε στα μάτια του.Στην ηλιόλουστη χώρα κανείς ποτέ δεν είχε δει λουλούδι να ανοίγει τη νύχτα.Αυτό το λουλούδι ήταν τόσο διαφορετικό από τα άλλα & τόσο όμορφο που τα μάτια του δάκρυσαν από την ιδιαιτερότητα της ομορφιάς του.

Τις επόμενες μέρες γνωστοί & συγγενείς έκαναν ουρά τα βράδια για να αντικρίσουν το νυχτολούλουδο όπως το ονόμασαν. Κανείς στη χώρα δεν κοιμόταν πια τα βράδια.

Βλέπετε,όλα τα λουλούδια δεν είναι ίδια,το κάθε ένα έχει τη δική του ομορφιά & τη δική του αξία.Όταν έχουμε υπομονή & επιμονή δημιουργούμε το κατάλληλο περιβάλλον για να ανθίσει κάθε λουλούδι.Όλοι & όλα δεν λειτουργούν με έναν τρόπο & δεν χρειάζεται.Ο ήλιος είναι πανέμορφος όταν τον κοιτάς τη μέρα, αλλά η νύχτα είναι μοναδική όταν την κοιτάς το βράδυ.Η ομορφιά δεν έχει στερεότυπα, βλέπουμε όμορφο αυτό που αγγίζει την ευαισθησία μας.

Φαίη Σουρή

Σάββατο 14 Αυγούστου 2021

Τάσος Ισαάκ- Σολομών Σολωμού

Τόσο κακία πως χωρεί
σε ένα μόνο σώμα 
τόσο μίσος πως μπορεί 
να βασιλεύει σε ένα στόμα

Οι καιροί θα προχωρούν 
το σήμερα πάντα ίδιο ακόμα
η καρδιά ζητά δικαιοσύνη 
για τα παλικάρια που κοιμούνται μες στο χώμα

Αχ! Δώσαμε στο ψέμα πατρίδα  
μα το ψέμα θα χαθεί 
και η αλήθεια θα νικήσει 
πικρή σημαία αιματηρή 
δεν έχεις λόγο που κυματίζεις

Φαίη Σουρή

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2021

Το βίωμα

Σήμερα θα μιλήσουμε 
για την ελευθερία 
για τη φωτιά που καίει 
κάθε μας ευκαιρία

Ήμουν και γω κορίτσι 
κακοαναθρεμένο 
μέσα στην ζάλης της ζωής 
βαριά, πολύ βαριά πληγωμένο

Ένιωθα το πάπλωμα 
από παππού προς παππού να με πνίγει 
και θέλησα να φύγω 
από το χθες που το σήμερα τυλίγει

Αφέθηκα σε μια καλύτερη 
εκδοχή του εαυτού μου 
και θεώρησα πως ότι κάνω 
είναι απεικόνιση του νου μου

Μα πείτε μου ελεύθερος 
ποιός είναι στα αλήθεια 
όταν το βιώμα σε προστάζει 
να αποφεύγεις τα ρίσκα

Όταν το βίωμα γίνεται 
δεύτερη σου φύση 
πες μου αν αγάπησες 
αυτό που λες ότι έχεις αγαπήσει

Ελεύθερη επιλογή 
για πείτε μου ποια λογιέται 
μήπως αυτή που το βίωμα 
σε κάνεις να απαρνιέσαι

Και συ κουρνιάζει στη γωνία 
και όλα κάτι σε μαραζώνει
τι δεν κάνω σωστά 
και τη ζωή μου την θανατώνει

Τι δεν κάνω σωστά 
λυστε μας αυτή την απορία 
είναι το βίωμα πιο δυνατό 
από την ίδια την ελευθερία

Φαίη Σουρή

Κυριακή 1 Αυγούστου 2021

Γνώριμη ψυχή

Όταν η ψυχή συναντήσει μια άλλη ψυχή γνώριμη από παλιά, το καταλαβαίνει. Είναι η ματιά που προδίδει την οικειότητα, είναι το βλέμμα που αγκαλιάζει,που φιλάει, που ποθεί και διεκδικεί. Είναι τα μάτια πάντα η πύλη για τον έρωτα, η πύλη για να διαβεί η ψυχή σε τούτη τη διάσταση. Και αν ποτέ δεν σου το είπαν, η ψυχή θυμάται. Όσο και να σκύψω τα μάτια μου ποτέ δεν θα είναι πιο λαμπερά από τις ώρες που αντικρίζουν τα δικά σου μάτια.

Φαίη Σουρή

Όλα τα παιδιά μας

Όλα τα παιδιά, είναι δικά μας παιδιά. Ότι επιτρέπεις να συμβεί στο διπλανό παιδί αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα συμβεί και στο δικό σου παιδί. Μόνο όταν κτίζεις δίκαιες συνειδήσεις για όλα τα παιδιά του κόσμου μπορείς να είσαι σίγουρος ότι κάποια μέρα το χαμόγελο δεν θα λείπει από τα πρόσωπα τους.

Φωνάζουμε για τα δικαιώματα των παιδιών και δεν επιτρέπουμε καμία μορφή βίας απέναντι σε πλάσματα που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Όποιος κακοποιεί με οποιονδήποτε τρόπο ένα παιδί θα πρέπει να βρεί απέναντι του όλη την κοινωνία.


Φαίη Σουρή

Με φυλακίζουν οι λέξεις

Τα λόγια στέκουν πάνω στα δυο μου χείλη όπως ένα πουλί καθισμένο σε κλαδί. Αυτό το πουλί περιμένει να έρθει η ώρα που θα μπορεί να πετάξει ελεύθερο. Και μένα απόψε με φυλακίζουν οι λέξεις.

Φαίη Σουρή

Γεννήθηκες για να αγαπάς

Κάθε φορά που θα αναζητάς τόλμη να ερωτεύεσαι ζωή.

Μ'ακους να αγγίζεις μια ιδέα, έναν άνθρωπο και να γίνεστε ένα ,τόσο πολύ σφιχτά να δένεστε που ο φόβος να μην βρίσκει τρύπα να τρυπώσει.

Γιατί όποιος τα χει καλά με το φόβο 
δεν τα χει καλά με την αγάπη.

Και η αγάπη θα νικάει πάντα το φόβο και θα τον εξαφανίζει γιατί δε γεννήθηκες για να φοβάσαι, παρα γεννήθηκες άνθρωπε μονάχα για να αγαπάς!

Φαίη Σουρή

Το σκουλίκι

Τούτη η γης είναι μάρτυρας αυτής της αμαρτίας που διαπράττεται είς βάρος της ανθρωπότητας. Το Έρεβος γεννήθηκε στα σπλάχνα εκείνων που δεν έχουν ψυχή και προσπαθούν δαμάζοντας τον άνθρωπο με το φόβο, να σε πείσουν να παραδόσεις και τη δική σου ψυχή. Γιατί ξέρουν καλά τα μαύρα τσακάλια ότι η ψυχή μας είναι ανώτερη των δικών τους σχεδίων και προσφέρθηκε σε μας από τον Κύριο του σύμπαντος που είναι πάνω από όλους και όλα. Για αυτό τα σκουλίκια θέλουν να αποσυνθέσουν τον άνθρωπο και τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση όταν βλέπουν τον φόβο να οδηγεί τα αδέρφια μας. Η ψυχή μας δεν μπορεί να κλαπεί ή να αρπάχθει βίαια. Ο κάθε ένας μας έχει αυτό το δώρο και μπορεί να το ανοίξει ή να το καταστρέψει και να μην μάθει ποτέ τι δώρο του δόθηκε. Μα εμείς που ανοίξαμε το περιτύλιγμα του θείοι δώρου είμαστε πολλοί και δεν ήρθαμε τυχαία ετούτη την ώρα. Κάθε ένας από μας μπορεί να δει τα ζοφερά σχέδια τους, γιατί αυτή η μάχη έχει ξαναγίνει πολλές φορές πάνω στη γη. Στο τέλος το καλό θα δικαιωθεί όπως γίνεται πάντα και το σκουλίκι θα γυρίσει εκεί που ανήκει, μέσα στη γη.

Φαίη Σουρή

Μπουμπούκι

Με συνεπήρε η ιερή στιγμή και ξέχασα πως είναι ο ανθρωπάκος μέσα μου. Αυτός ο ανθρωπάκος που λαίμαργα μου ζητάει φαγητό, που μου χαϊδεύει τα αυτιά και μου προστάζει να κοιμηθώ νωρίς τα βράδια, που αφήνει τα χέρια μου χωρίς ρόζους και την καρδιά δίχως σημάδια. 

Και γω ω! ιερή στιγμή σάστισα λίγο και σου συστήθηκα... χαμογελάσες... 
Γιατί ήξερες ότι ήμουν πολύ παραπάνω από ένα απλό όνομα. 

Εγώ όμως δεν ήξερα ότι βιώνω τη ζωή ενός ανθρωπάκου που μόλις που ξέφυγε από το χώμα και ζητάει απεγνωσμένα αναρρίχηση. Και 'κει που ανέβαινα δίχως σκοπό και συνείδηση κάτι θαρρώ έκαψε τα φύλλα μου, με πόνεσε τόσο βαθιά που νόμιζα θα πέθαινα. 

Μα δεν πέθανα εγώ, αλλά ο ανθρωπάκος μέσα μου έχασε τη μίλια του και τότε για πρώτη φορά είδα να ξεπετιέται ένα μπουμπούκι κατασαρκα μου. Ένα τόσο δα μπουμπούκι μικρό μα και το τόσο όμορφο. 
Και ω! ιερή στιγμή, 
ω! ήλιε... 
σαν τυφλή αισθάνομαι που μόλις και με τα βίας είδε μια σκιά.

Φαίη Σουρή