Που γεννιούνται οι σκέψεις;

Εκεί ψιλά στους άγραφους τόπους

εκεί ψιλά στα απέραντα της γης 

ρώτησα το φεγγάρι

που γεννιούνται οι σκέψεις 

και 'κείνο γέλασε

και μου έδειξε ευθύς

Πήρε ένα βιολί 

και το βάλε στον ώμο 

και μου είπε 

αυτό από μόνο του δεν έχει 

μήτε φωνή 

μήτε πόνο

Ύστερα έβγαλε το δοξάρι 

για να το κεντήσει 

στης νύχτας το ξημέρωμα 

γίνονται οι ωραιότερος εξομολογήσεις

Είδες μου είπε το φεγγάρι 

το σώμα είναι χωρίς ουσία 

αν το πνεύμα δεν του δώσει 

μια νέα πνοή 

μια νέα ευκαιρία

Εκεί συχνάζουν οι σκέψεις 

εκεί που το δοξάρι ερωτοτροπεί με το βιολί 

και αν ψάχνεις μονάχα ύλη 

τίποτα από τις φευγαλέες αναμνήσεις 

δε θα βρεις

Σκιές της μέρας 

η αλήθεια της μιας ζωής 

όσο οι σκέψεις γεννούν ονείρατα

το δοξάρι είναι το χέρι της ψυχής

Έχεις χίλια καλά 

μα κανέναν δεν είναι δικό σου 

μόνο με το βιολί 

δεν θα μάθεις

μόνο με το δοξάρι 

δεν θα ταξιδέψεις

θέλεις μια αιώνια ένωση  

για να γεννηθούν οι σκέψεις

Φαίη Σουρή