Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα αντικείμενα και την τροφή μας, μας δείχνουν και τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τους ανθρώπους. Να γιατί η κοινωνία μας έχει τόσα πολλά σκουπίδια γιατί δεν σεβόμαστε τα προϊόντα όπως δεν σεβόμαστε τους ανθρώπους. Ποτήρια της μιας χρήσης, ανθρωποι της μιας βραδιάς, μόλις χαλάσει κάτι το πετάμε, μόλις χαλάσει μια σχέση πάμε για την επόμενη, ψάχνουμε αντικείμενα που θα κάνουν εύκολη τη ζωή μας και ανθρώπους που επιδερμικά θα μας αγγίζουν, τίποτα ουσιαστικό δεν μας μένει. Μόλις κόψουμε το ψωμί και μπαγιατέψει δε σκεφτόμαστε να δώσουμε σε κάποιο ζωντανό λίγη τροφή, γιατί ο άνθρωπος είναι εγωιστής και δεν βλέπει πέρα από τις ανάγκες του, δεν σκεφτήκαμε ότι οι φλούδες, οι ρίζες και ότι άλλο μένει καθαρίζοντας κάποιο φρούτο ή οπωροκηπευτικό είναι τροφή για ένα άλλο ζώο, μα κατευθείαν το πετάμε στα απόβλητα, τόσα ζώα υποφέρουν όμως ο άνθρωπος είναι πάνω από όλα, όπως δεν σκεφτόμαστε πόσοι άνθρωποι πεινάνε, μας ενδιαφέρει μόνο ο μικροκοσμός μας και ο εγωιστής εαυτός μας. Βλέπουμε άψυχα τα πράγματα χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό που κρατάς σου προσφέρει κάτι και θα πρέπει και συ να δώσεις, έστω λίγο σεβασμό σ' αυτό. Δεν βλέπουμε τον κόσμο σφαιρικά για αυτό και αισθανόμαστε αδύναμοι και μόνοι. Δεν είμαστε εμείς και όλα τα άλλα , είμαστε εμείς μαζί με όλα τα άλλα που υπάρχουν στον πλανήτη, ορυκτά, ζώα, φυτά υλικά και άυλα ένα και το αυτό. Ένα!
Φαίη Σουρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου