μια καρδιά φυλακισμένη
που αιώνες τώρα χτυπιέται
και κρατιέται αλυσοδεμένη
Στην προκυμαία έρχονται οι καπετάνιοι
μα δεν την ελευθερώνουν
σύννεφα πυκνά και ομίχλη
αέρινες και βροντές την περικυκλώνουν
Μα τίποτα κρυφό δε μένει
από την μια και μοναδική αλήθεια
ένας νέος Τοξότης ελαβωσε
της σκοτεινιάς τα μύχια
Και σαλπαρανε μαζί
για ταξίδι άγνωστο
μα όπου και να πάνε αυτοί
θα γίνεται παράδεισος
Φαίη Σουρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου