μα και έτσι εμείς θα πετάμε
γιατί ο άνθρωπος γίνεται πουλί
σαν οι καιροί πονάνε
Όπως οι σκλάβοι μιας άλλης εποχής
την ημέρα στα χωράφια
το βράδυ φωτιά και μουσική
γιατί δε φυλακίζεται η ψυχή
Μπορεί να πάρουν το σπίτι σου
όμως δεν μπορούν να μπούν εντο σου
κανείς δεν έχει τη δύναμη
να λεηλατήσει το βιο σου
Όπως ο χορός των αστεριών
που λάμπουν μες στη νύχτα
δίνοντας φως και ελπίδα
σε κάθε καληνύχτα
Μπορεί να σε αναγκάσουνε
να βάλεις ξένο σώμα
μα τι την έκανες τη θέληση
που τη φυλούσες χρόνια
Ίσως μια μέρα κυριαρχήσουν οι σκιές
μα βάλτο καλά στο νου σου
ο ήλιος είναι φονιάς
και θα τον βρεις απέναντι σου
Φαίη Σουρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου