Μικρέ εργαζόμενε με το μεγάλο βάρος στην πλάτη. Όσο σε βλέπουν να φοβάσαι σε πιέζουν, σε πατάνε. Τραβάνε την καρέκλα για να πέσεις στο πάτωμα. Ποντάρουν στην ανάγκη σου για χρήματα. Αυτά τα χρήματα αγαπητέ εργαζόμενε, αυτές οι ανάγκες που είναι εφεύρεση του σημερινού κόσμου, έγιναν η φυλακή σου, η πίεση και το καθημερινό μαστίγωμα σου. Εργαζόμενε κατάλαβε ότι σε έχουν ανάγκη, δεν είσαι ένα εξάρτημα στα γρανάζια τους. Όταν βρεις τη μοναδικότητά σου και εργάζεσαι με προσωπικότητα και αξιοπρέπεια κάνεις δεν θα μπορέσει να σε ταπεινώσει. Εργαζόμενε ζούμε σε μια κρίσιμη φάση όπου προσπαθούν να μετατρέψουν τους καιρούς σε άθλιες εποχές. Δεν είναι ο θάνατος μου η ζωή σου. Και δεν αγωνίζεσαι μόνο για σένα, είναι τα παιδιά σου που πρέπει να κοιτάξεις στα μάτια και να τους παραδώσεις ένα σύστημα που θα προάγει τον άνθρωπο και οχι τον σκλάβο. Αγαπημένε μου μικρέ εργαζόμενε είσαι η πλειοψηφία τούτου του κόσμου, κόψε το σχοινί του ελέφαντα, μεγάλωσες πια εργαζόμενε. Ακου εργαζόμενε, το σχοινί του φόβου σου είναι το άλλοθι τους για να ψηφίζουν νόμους που σε ξεφτιλίζουν. Εσύ είσαι η δύναμη εργαζόμενε ξύπνα επιτέλους, κόψε το σχοινί, πάρε τον εαυτό σου στα χέρια σου.
Φαίη Σουρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου