Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

Έμαθες εργάτη, ή ακόμα κοιμάσαι;

Μη γυρεύεις να μαντέψεις
από πού άρχισαν όλα
σε πετάλωσαν αετέ μου
και συ να πετάς ξέχασες
Μη γυρεύεις να μαντέψεις
γιατί όσοι λένε για αλλαγή
ίδιο στασίδι έχουν
Μη γυρεύεις να μαντέψεις
αν συνομοτούν εκείνοι,
μπελάδες θα σε βρούνε

Γύρεψες...
έμαθες λοιπόν πως
σε φοβούνται για αυτό σε κοιμίζουν σαν μωρό στην κούνια σου.
Μάντεψες σωστά...
τα αφεντικά της σπηλιάς
σε νανουρίζουν με οικονομική κρίση
και σου επαναλαμβάνουν το παραμύθι της υποταγής
Ξυπνά εργάτη,
σε φοβούνται, μας φοβούνται
μα πιο πολύ ποντάρουν στον εγωισμό μας
γιατί τα ενωμένα αδέρφια έχουν δύναμη και αυτοί βάζουν σύνορα για να μας χωρίσουν. Μετά κάθονται στην σκακιέρα και μοιράζουν τον κόσμο σε υποανάπτυχτες και ανεπτυγμένες χώρες, για να βλέπουμε οι μισοί και να αισθανόμαστε τυχεροί που δεν ανήκουν στους άλλους μισούς. Μα έτσι δουλειά δεν γίνεται. Κάποτε ήθελε θάρρος και ανδρεία η ελευθερία, τώρα θέλει φως και συνείδηση. Κάποτε ο εχθρός είχε όνομα τώρα φοράει κουκούλα και δεν ξέρουμε με ποιόν πρέπει να παλέψουμε. Κάποτε η ατιμία ήταν ξεκάθαρη σήμερα την μπασταρδέψαν για να φαίνεται τίμια. Κάποτε όλα ήταν απλά δύο στρατοί ένα παιδείο μάχης τώρα ο εχθρός είναι άφαντος, δεν τον βλέπουμε τον αισθανόμαστε όμως στην καθημερινότητα. Σήμερα λοιπόν η μάχη επιτελείται στο νου, αναίμακτα ο εχθρός στέφθηκε νικητής. Μα εργάτη τι κάνεις κοιμάσαι ακόμα;

~Φαίη Σουρή~

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου