Τον είδα να περνάει τη γέφυρα. Χάθηκε μέσα στην ομίχλη. Έμεινα αιώνες να τον περιμένω νομίζοντας πως με ξέχασε. Μα εκείνος ήταν πάντα εκεί μαζί μου. Εγώ αδυνατούσα να καταλάβω. Μονάχα η ομίχλη της γέφυρας ήταν, αν είναι δυνατόν η ομίχλη να με σταματήσει. Και ήταν τόσο απλό, μας χώριζε μονάχα μια απόφαση. Ανάμεσα μας υπήρχε μόνο ομίχλη και μια απόφαση ικανή να την διαλύσει. Μια απόφαση που πέρασαν αιώνες να την πάρω. Μια απόφαση λοιπόν, μας χωρίζει από το όνειρο, την ελευθερία μας, την αγάπη, το ίδιο μας το είναι. Πιστέψτε με μονάχα μια απόφαση, μια ριμάδα απόφαση χωρίζει τα παιδιά από το δημιουργό τους.
Φαίη Σουρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου