Είχα τόσα πράγματα που με πονουσαν και ήθελα να διώξω από μέσα μου που φοβόμουν ότι δε θα τα καταφέρω. Και εκεί που καθόμουν μόνη με την αποτυχία και μιζεριαζα, η αγάπη μου χαμογέλασε. Το φως ήρθε τριγύρω μου και με αγκάλιασε. Μου σιγοψιθυρισε εγώ είμαι κοντά σου, τη δέχτηκα με χαρά και τότε μονομιάς έφυγε ο φόβος. Αρκεί λοιπόν τα δεσμά του φόβου να μετατραπούν σε δύναμη αγάπης. Αυτή η αλχημική μετάλλαξη είναι η δυνατότητα του νου. Αυτό θα πει άνθρωπος. Η δύναμη του φωτός, η δύναμη της αγάπης.
Φαίη Σουρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου