Δεν ξέρω τι είναι, μα νιώθω ότι είναι μέγα λάθος, μου το λέει η συνείδηση μου ότι έτσι είναι. Δε γίνεται να προσευχόμαστε όποτε θέλουμε να ζητήσουμε κάτι για να μας ικανοποιήσει ο Θεός και δεν γίνεται να ονοματίζουμε τις υλικές μας ανάγκες προσευχή. Ούτε είναι προσευχή όταν ζητάμε να μας θεραπεύσει ενώ μια ζωή κάνουμε κακό στον εαυτό μας. Όπως επίσης δεν είναι προσευχή να ζητάμε να μας λύσει ένα πρόβλημα ενώ δεν προσπαθούμε καν να βρούμε τη λύση του γιατί δεν βλέπουμε το πρόβλημα ως δοκιμασία αλλά ως μια τιμωρία. Δε λέω ότι το να προσεύχεσαι είναι λάθος, απεναντίας μάλιστα η προσευχή είναι ένα είδους επικοινωνίας με Εκείνον και θα πρέπει να γίνεται όποτε το θεωρείτε μια εσωτερική ανάγκη. Θα πρέπει όμως να είσαι καθαρός, η προσευχή σου να είναι καθαρή από εγωισμούς και μισαλλοδοξία. Και να προσεύχεσαι σημαίνει να αντιλαμβάνεσαι κάθε μεγάλο ή μικρό θαύμα. Το να αισθάνεσαι ευγνώμων λοιπόν, είναι ένα είδους προσευχής και όποιος την ερμηνεύει τη ζωή έτσι, ευεργετείται από την στάση του αυτή.
Φαιη Σουρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου