Λέμε να ένας άνθρωπος, μα δεν ξέρουμε τι λέμε. Διότι άνθρωπος δεν είναι το ον που περπατάει στα δύο, μιλάει ή σκέφτεται. Δεν είναι η σκέψη ανθρώπινο χαρακτηριστικο, είναι το ποιόν της σκέψης. Διότι αν αφήνεσαι στην επιθυμία για φαγητό και σκέφτεσαι τροφή ή αφήνεσαι στην επιθυμία σου για νερό και σκέφτεσαι ποτάμια δεν είσαι άνθρωπος. Θα λέγαμε λοιπόν άνθρωπο αυτόν που λειτουργεί με ανθρωπιά και ανθρωπιά θα λέγαμε την ανώτερη εκείνη σκέψη που λειτουργεί πέρα και πάνω από επιθυμίες και ανάγκες. Θα λέγαμε ότι το πνεύμα είναι βασικό χαρακτηριστικο του ανθρώπου, ενώ τα ένστικτα των ζώων. Και είναι λογικό να είμαστε και λίγο άνθρωποι και λίγο ζώα, να έχουμε δηλαδή και τα δύο και να φροντίζουμε και για τα δύο, μα ξεχνώντας κάποιο πίσω, άνθρωπος δεν είσαι.
~Φαίη Σουρή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου