Τελικά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι νέοι σήμερα δεν ξέρουν να κάνουν όνειρα. Βλέπω τις φιγούρες τους να κεροφυλακτούν για χρήμα, εξουσία, δόξα, προβολή. Βλέπω ταλέντα να χαραμίζονται γιατί κανείς δεν τους έμαθε πως να κάνουν όνειρα. Βλέπω ζωγράφους να θέλουν να γίνουν τατουατζίδες, ποιητές στιχουργοί για ελαφρά άσματα, χορευτές να επιδεικνύουν το σώμα τους αντί τον χορό τους, αθλητές να παίρνουν αναβολικά για μια νίκη. Δεν έχω κάτι με τα τατουάζ όταν κάποιος με γερό χέρι τα επιλέγει ως επιβίωση, αλλά όταν βάζει στόχο της ζωή του αυτό και μόνον και απαρνείται τον Μιχαήλ Άγγελο, τότε θλίβομαι. Ούτε πάλι έχω κάτι με τα λαϊκά τραγούδια, μα αν όνειρο σου είναι τα γαρύφαλλα και η λεζάντα αντί του Μπαχ και του Μπετόβεν θλίβομαι. Ούτε έχω κάτι με κάποιο είδος μουσικής, αντίθετα με ενοχλεί να μην έχει ποιότητα όποιο είδος μουσικής και αν υπηρετείς. Και ούτε γω ξεκίνησα γράφοντας ποίηση, γιατί δεν ήξερα ότι δεν ξέρω τίποτα για ποίηση. Και τώρα που κατάλαβα την άγνοια μου δεν έγινα ποιήτρια, μα έχω για οδηγούς μου εκείνους τους ένδοξους, που δεν τους ένοιαζε η δόξα. Φωτίζω το μαξιλάρι μου με τους στίχους τους. Ούτε με τα ωραία σώματα πάλι δυσφορώ, μα η μαγεία του χορού είναι κάτι άλλο, και αυτό το κάτι άλλο σίγουρα εμπεριέχει αισθητική και όχι μόνο γυμναστική. Όσο για τους ντοπαρισμένους αθλητές, είναι κατάντια. Οι Ολυμπιονίκες της αρχαιότητας επιβάλλονταν πάνω στην προσωπικότητά τους για να φτάσουν στον άθλο, όχι στη νίκη. Σκοπό είχαν την υπέρβαση του εαυτού όχι τη νίκη για την νίκη. Να γιατί οι νέοι δεν ξέρουν να κάνουν όνειρα, γιατί επιζητούν το εφήμερο , το επιδερμικό και όχι το αιώνιο. Δεν ξέρουν να κάνουν όνειρα μόνο επιθυμίες αποζητούν. Γιατί να ξέρετε τα όνειρα γκρεμίζουν κατεστημένα, ανυψώνουν τον άνθρωπο, φτιάχνουν έναν κόσμο Καλύτερο. Τα όνειρα εμπεριέχουν Αλήθεια δεν είναι μόδα που περνάει. Και αν ονειρεύεσαι κάτι που φαντάζει στο παρελθόν άγνωστο και στο μέλλον ξεπερασμένο, δεν ονειρεύεσαι, απλά επιθυμείς.
~Φαίη Σουρή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου