Ω! νύμφη της αιώνιας ύπαρξη μου
λευκά φτερά του είναι μου
που χάθηκες τόσο καιρό
γιατί δεν μπορώ πια να σε γλυκοφιλήσω
Ω! νύμφη της Αγνής ουσίας μου
στεφάνι χυτό της παντοτινης μου φύσης
γιατί δεν σε χω ξαναδει έτη τώρα
Ω! νύμφη μου
πιστή σκιά της φωτιάς μου
σε προσκαλώ να έρθεις
γιατί μπορώ πια και αναγνωρίζω
πως αυτό που είσαι....
Αυτό είμαι και γω...
~Φαίη Σουρή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου