Ποια είναι η αλήθεια για το χρόνο τελικά, τι είναι αυτό που μας κάνει να ξοδευόμαστε σε μια δεκαετία που αποτελεί μικρό κομμάτι της ζωής μας... Γιατί γυρνάμε την πλάτη μας στα γηρατειά; Γιατί επιθυμούμε τα αιώνια νιάτα...; Γιατί άνθρωπε σκορπάς το χρόνο σου καλλοπίζοντας το σώμα σου σαν να θες να μείνει η μνήμη εκεί... και ξεχνάς τελικά πως αυτό που φοβάσαι λέγεται θάνατος, λέγεται αρρώστια λέγεται πόνος... Και ακόμη Άνθρωπε ξεχνάς πως ο χρόνος όλους τους βρίσκει... Γιατί ο χρόνος είναι ένα κοινό νόμισμα που αν το επενδύσεις ορθά θα σε γεμίσει ευτυχισμένες στιγμές, δυνατά μαθήματα, έντονες συγκινήσεις... Αν όμως τον αφήσεις ανεκμετάλλευτο άδειο θα είναι το δοχείο της ζωής και όσο και αν κάποια μέρα τρέξεις δεν τον προλαβαίνεις. Γιατί ποτέ κανείς δεν τον πρόλαβε... Μην περιμένεις λοιπόν το χρόνο να κυλάει σαν νέος... Να ζεις μαζί του την κάθε στιγμή και καθόλου μην ανησυχείς για τα αναπόφευκτα που θα σου φέρει... Γιατί αν τον επένδυσες ορθά δεν τη φοβάσαι τη ζωή...
~Φαίη Σουρή~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου