Ποιος τη μοναξιά δάμασε
και ποιος απ’ την αγάπη ήπιε
Γλυκό κρασί πορφύρα ...
Γλυκό κρασί πορφύρα ...
και αμέθυστος εβγήκε ....
Να’ ρθεί στο προσκεφάλι μου
να
μου γνωρίσει τους τόπους
που ξαποσταίνει ο νους
που ξαποσταίνει ο νους
από τα βάσανα του ανθρώπου...
Η μοίρα σαν εγράφτηκε
πίσω δεν κάνει βήμα
σ ’ακολουθεί σαν τη σκιά
πλέκοντας σου το νήμα...
σ ’ακολουθεί σαν τη σκιά
πλέκοντας σου το νήμα...
Μαύροι και λευκοί
είναι οι καιροί σου
φυσάει άνεμος
έσβησε το κερί σου...
έσβησε το κερί σου...
Άνθρωπε συλλογίσου
Μικρή είναι η πορεία εδώ
Μικρή και η ζωή σου...
~Φαίη Σουρή~
f.i.souri2014@gmail.com εκφράσου ψυχή μου |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου