Μου έγνεψες με τρόπο ξεχωριστό, ελπίδες με πλημμύρισαν...
σκίρτησε η καρδιά, πίστεψα σε σένα τον ξεχωριστό... πλέον οδηγός μου τα
συναισθήματα... με πρόσταξαν να φορέσω το φόρεμα, εκείνο που ονειρευόμουν από
παιδί, το άσπρο νυφικό... τα συναισθήματα με οδήγησαν στο μονοπάτι μας
...άρχισα χαρούμενη να το διασχίζω περπατούσα και πότε πότε σήκωνα το βλέμμα να
σε δω, να σε συναντήσω, συνέχιζα χαρούμενη... έφτασα στο τέλος... σε έψαξα, δεν
ήσουν εκεί, περίμενα υπομονετικά, δεν ήρθες, ποτέ δεν έρχεσαι... απογοήτευση
...η λέξη που κυριεύει πλέον στη ζωή μου ...ας έμενα στο παιδικό μου όνειρο το
αγνό, γεμάτο ελπίδες, ας έμενα παιδί ...
-Ισμήνη Σουρή-
-Ισμήνη Σουρή-
f.i.souri2014@gmail.com εκφράσου ψυχή μου |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου